From keghart.org
By Margarita Krtikashyan , Yerevan, 12 March 2025
The Armenian Genocide (1915–1923) is often framed as a historical event that concluded with the establishment of the Republic of Turkey. However, a closer examination of policies directed against the Armenian population over the past century suggests a pattern of continuity rather than closure. The forced displacement of over 100,000 Armenians from Nagorno-Karabakh in 2023 is not an isolated event but part of a broader, ongoing strategy aimed at erasing Armenian presence from territories claimed by Turkey and Azerbaijan. While the methods have changed, the fundamental objective remains the same: the removal of Armenians from their ancestral lands.
from Keghart.org
Լիւսի Տէօքմէճեան, Երևան, 02 ապրիլ 2025
Տարուան այն ամիսն է դարձեալ, երբ ազգովին կը փորձենք միաւորուիլ, գէթ օրուան մը համար մէկ կողմ դնել մեր անհամաձայնութիւնները եւ հանգամանօրէն ոգեկոչել մեր պատմութեան ամենէն ծանրակշիռ իրադարձութեան՝ Հայոց ցեղասպանութեան զոհերուն յիշատակը:110 տարի անցած է հայուն դէմ գործուած ցեղասպանութենէն եւ տակաւին ցեղասպանը կը մնայ անպատիժ, իսկ զոհը՝ առանց հատուցման: Ցեղասպանուած, հայրենազրկուած եւ տարագրուած հայը տարիներ սգաց իր նահատակները, այնուհետեւ հաւաքեց իր ուժերը եւ սկսաւ իր արդար դատի ճանաչման եւ պահանջատիրութեան արշաւը: Տարիներու ընթացքին բազմաթիւ երկիրներու խորհրդարաններ ճանչցան Ցեղասպանութիւնը, բայց պահանջատիրութիւնը չտուաւ իր ակնկալուած արդիւնքները:
By Hambersom Aghbashian
Sevim Dağdelen (born in September 4, 1975 in Duisburg- Germany) is a German politician of Turkish origin and a member of the German Left Party (die Linkspartei). She is the Left party's migration policy spokesperson. Sevim Dağdelen finished her high school in 1997, and studied law at the University of Marburg, then at the Adelaide University, Australia, and later at the University of Cologne. She worked as a journalist for the Turkish newspaper Evrensel and German publications Tatsachen and Junge Stimme. After joining the Left Party, Dağdelen became a member of the regional-level party council of North Rhine-Westphalia and the federal student agency from 1996-1998. From 1993-2001, she was a member of the federal youth commission. In 2012 Dağdelen faced criticism for signing a controversial pamphlet accusing the U.S. of preparing war against Syria and Iran. She is also the only politician to have visited Julian Assange where he remains at the Embassy of Ecuador in the United Kingdom.
Since 2005, she has been a member of the German Bundestag, and was re-elected for the third time in 2013 election. Sevim Dağdelen is one of the eleven politicians of Turkish descent, including seven women, who won a seat in the federal parliament.
Armenian Lawyers Assembly
Yerevan, Oct. 27-29—Some 225 lawyers, international law, and human rights specialists from 34 countries attended the three-day day conference that dealt with the following issues:
Panel I
--The role of the diaspora legal community in assisting the legislative reforms of Armenia
--The legislative processes in Armenia (from the genesis of legislative ideas/initiatives to passing laws, enforcement/compliance to the passage of rules and regulations)
--Who are the key and peripheral stakeholders involved in legislative process (procedure of involvement)
International Journal of Armenian Genocide Studies
VOLUME 6, NO. 2, 2021
Published by Armenian Genocide Museum & Institute Foundation
By Dr. H. Marutyan, Director of the Genocide Museum and Institute and NCWA Board member
2015 թ. հունվարի 29-ին ընդունված Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի հռչակագրում Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը հայ-տարարվում է որպես կարևոր հանգրվան պատմական արդարության հա-մար մղվող պայքարը «Հիշում եմ և պահանջում» կարգախոսով շարունա-կելու գործընթացում: Այս կերպ մեջտեղ եկավ նշված կարգախոսը, որը, փաստորեն, առաջարկվում էր դիտել որպես հայոց հիշողության և պահան¬ջատիրության քաղաքականության ուղենիշային համառոտ ձևակերպում։ Այս պարագայում առաջ են գալիս հարցեր, որոնք վերաբերում են տվյալ կարգախոսի բաղադրիչներին և, մեր կարծիքով, կարիք են զգում հստակեց¬ման 21-րդ դարում Հայոց ցեղասպանության հիշողության փոխանցման հա¬մատեքստում։ Ի մասնավորի.
• ու՞մ եմ հիշում,
• ի՞նչն եմ հիշում,
• ինչպե՞ս եմ հիշում,
• ի՞նչ եմ պահանջում,
• ումի՞ց եմ պահանջում,
• ինչպե՞ս եմ պահանջում։
Կարծում եմ, որ հենց վերը նշված հարցերի պատասխանների որո-նումներն ու դրանց շուրջ ծավալվող քննարկումներն են դառնալու հայաս-տանյան հասարակության մեջ ցեղասպանության հիշողության նոր որակի ձևավորման հիմքը։
By Souren Seraydarian October 31, 2020
Artsakh or Nagorny Garapagh is described regularly by western media as a separatist region.
By virtue of the principle of equal rights and self determination of peoples enshrined in the Charter of the United Nation (Chapter I art.1 and Chapter IX art. 55), all peoples have the right freely to determine, without external interference, their political status and to pursue their economic, social and cultural development. The right to self determination was confirmed by the General Assembly of the UN in the Declaration of Friendly Relations, which was unanimously adopted in 1970 and reflected in resolution 2625 adopted during the XXVth session of the UN. The principles themselves constitute contemporary manifestations of what is contemporary international law are rules of jus cogens (compelling law):
Art. 1, common to the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR) and the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) reaffirmed the right of all peoples to self determination, and lays upon state parties to promote and respect it.
In addition to providing further evidence of the repressive conditions in Turkey, these arrests should push Washington to finally confront the false assumptions about Turkish motives that continue to undermine U.S. policy in Syria.
Twenty-nine years ago, the United Nations Sub-Commission on Prevention of Discrimination and Protection of Minorities adopted a report acknowledging the Armenian Genocide as a case of genocide. Until recently, there has been no other activity at the UN on this issue. Unexpectedly, on March 25, 2019, a surprising letter was sent to Ambassador Sadik Arslan, Turkey’s Permanent Representative to the United Nations in Geneva, Switzerland, by three UN entities: Bernard Duhaime, Chair-Rapporteur of the Working Group on Enforced or Involuntary Disappearances; David Kaye, Special Rapporteur on the promotion and protection of the right to freedom of opinion and expression; and Fabian Salvioli, Special Rapporteur on the promotion of truth, justice, reparation and guarantees of non-recurrence.
The joint UN letter asked the Turkish Ambassador to provide answers within 60 days to the following seven questions:
ՕՍՄԱՆՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՈՐՈՇՈՒՄԸ ՀԱՅԵՐԻ ՏԵՂԱՀԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
(1915 Թ. ՄԱՅԻՍԻ 30)
Հայոց ցեղասպանության ավելի խորը ու համակողմանի ուսումնասի-
րության համար կարևոր նշանակություն ունի թուրքական վավերագրական
փաստաթղթերը գիտական շրջանառության մեջ դնելը: Վերջին տարիներին
Թուրքիայում հրատարակվում են Օսմանյան պետական արխիվներում
պահվող որոշ փաստաթղթեր: Անտարակույս, դա արվում է ոչ թե այդ ծան-
րագույն հանցագործության վերաբերյալ առկա փաստագրական նյութը
համալրելու, այլ պատմական ճշմարտությունը կեղծելու նպատակով:
The Ottoman genocide against Greek Orthodox Christians (1912-1922) in comparative perspective
During the last decade of Ottoman rule in 1912-1922, under two nationalist regimes - the so-called Young Turks (Ittihat ve Terakki Cemiyeti), since 1919 the Kemalists - at least three million indigenous Christians (Greek Orthodox, Armenians and Syrians of different denominations) were murdered by forced labor, massacres and death marches.