Sevak Artsruni’s welcome speech at the first Kurdish-Armenian dialogue commission

PrintPrintEmailEmail
Date: 
Friday, April 28, 2017 - 08:30

>Türkish

Dear Colleagues,

First let me welcome you on behalf of the “National Congress of the Western Armenians” and the “19 January Initiative” to this very important and challenging meeting.

I welcome all Kurdish participants and hail their courage and determination for their unbiased and objective review of the Armenian Issue.

The historic moment that unites us here, is a critical one. As I’m giving this speech, our nations are shedding blood in Sirnak, Kobani, Sinjar and in Karabagh/Artsakh, to stand against the pathetic Neo-Ottoman and Pan-Turkish dreams.
And, while regional powers are all fighting Kurdish self-determination, Armenians and the Republic of Armenia are among the few that seem to favor this historical necessity.

I note, however, to mention without hesitation that many critical issues still divide us. An Armenian- Kurdish friendship is and will remain artificial until both sides accept to face the realities of the past. I personally believe there is nothing we cannot overcome, there are no unsolvable problems, but there is a huge mountain of the unsaid halving us. And it is high time to cross and overcome all obstacles of silence and engage in an open and frank discussion. It is important for us to research history and discover the obstacles that prevented Armenian and Kurdish leaders to unite for a common cause, before, during and after the Genocide.

We are here with a firm will of dialogue. We are here for an eye-to-eye discussion, without apprehension, without fear of ghosts, without third party interference, and in a total free state of mind.

Today we are going to establish a Kurdish – Armenian commission for dialogue and reconciliation. Our aim will be to point all issues without any kind of taboo, interdiction, restriction or anathema. We will pinpoint every fear and suspicion, until we reach the final objectives of peace, justice and cohesion.

Dear Colleagues,

Much has been achieved on both sides to be able to step in this room today and it is with great pleasure and honor that I declare today, that we are not alone in this discussion. All peace loving ethnic, ethno-religious, religious and linguistic groups of Asia Minor, our shared homeland are with us, including democratic secular Turks. Tomorrow another delegation of representatives of the “United in Rights 19 January initiative” will travel to Athens and Thessaloniki to engage large scale discussions with all Asia Minor Greek communities in exile.

In January this year, we met in Berlin and later in Paris to launch the “Asia Minor Peoples’ United in Rights” historical movement. We are now taking our first steps. Last month we published the conclusions of the founding conferences where, in the chapter of the MAIN PRINCIPLES OF DIALOGUE, point number 18 points the following; I quote;

“About the Kurdish historical responsibility we agree on the following positions:

Some Kurdish tribes and individuals participated in the decision making and execution of the genocides whereas the main responsibility belongs to the Young Turkish (C.U.P.) government and Ankara authorities.

Kurdish people benefited materially from the destruction of the Non-Muslim peoples of Asia Minor.

A simple recognition of the historical facts is not sufficient. We therefore appeal to the Kurdish political establishment and elites both in and outside Turkey to join us in this movement of rehabilitation of all the concerned peoples of Asia Minor.”

I believe there is nothing new in this text.

“A group of Kurdish leaders came at last to a realization of the disastrous effects of misguided religious fervor upon their people, as well as the folly and the infamy of the Turks’ Pan-Islamic policy. The Kurdish leaders felt that if the Kurds should continue much longer to serve as a pawn and an instrument in the hands of a mad and unscrupulous ruler, they would not only forfeit forever the right to appeal to the conscience of mankind, the civilized world, but that the Kurdish people would seal the doom of their existence”. These words belong to prince Sureya Bedir Khan one of the founders and leaders of the Xoybum rebellion. 

The conscience of Kurds being exploited by Turkish nationalists is not new. It lasts back to centuries and reaches our times.

The 24 of April 2014, the BDP issued a statement and declared; “"We remember the victims of the Armenian Genocide with respect, hoping that similar sufferings will never be experienced again," 

During his presidential campaign the Kurdish leader Mr. Salahettin Demirtas declared, I quote "Everybody including the Kurds participated. But the political authority was the Ottoman regime led by Talaat Pasha, and Djemal Pasha. Whoever gave the orders, carried out the project and made the decisions, that is, the ideology of the government of Union and Progress - should be brought to account before history."

Never had any Kurdish leader, actor or official statement mentioned anything about the losses Armenians suffered and their rights for compensation.

In October 2014, the National Congress of Western Armenians invited the former mayor of Diarbakir, Mr. Osman Baydemir to Yerevan. In Yerevan, Mr. Baydemir in a solemn statement at the University of Yerevan invited all Armenians to return to their homes.

Mr Baydemir’s invitation opened up the debate; are these statements only futile declarations? Are Kurdish populations and the political establishment ready to consider the return of the Armenians to their historic lands? Are they ready to acknowledge the losses and the rights of the Armenian, Greek, Assyrian and other Asia Minor populations? Can federalism in “Eastern Turkey” solve the current problem? Do Kurdish leaders visualize borders and territorial divisions?

Millions of Islamized Armenians still survive hidden inside Turkey. Are Kurds ready to offer them religious, ethnic, cultural emancipation?

Not only Armenians solicit emancipation. The Founding Conclusions of the Asia Minor United in Rights movement are clear and I quote;

“Our activities cover all ethnic, ethno-religious, religious and linguistic groups in the shared homeland and country of origin, as well as the related Diaspora(s) of the expulsed from Asia Minor people. Three main groups are linguistic, religious and ethnic groups (Armenians, Greeks and Aramaic speaking Christians, etc.); furthermore, our movement includes Non-Muslim, non-Turkish populations (Hamshens, Dersimis (Zaza, Kizilbash, Kurmanc and Kirmanc), Alevis, Yazidis, Nusayri, etc.) and non-Turkish, non-Kurdish Sunni populations (Circassians, Laz, etc.)

Hybrid identities are a bridge for dialogue. They may become accelerators of dialogue between communities.

Peoples of Aramaic origin must be represented according to their chosen self-identification, i.e. as Syriacs, (Syro-) Arameans, Assyrians or Chaldeans.”

Dear Colleagues

Our mission is rough. We are in war for survival. We face totalitarianism, exclusion, massacres, proxy wars, battlegrounds, and unfortunately rising risks of genocide. All these threats, including recent terrific military actions in the Middle East, promise an uncertain future for us all. 

In these hard circumstances, we need to unite our efforts and follow our shared objectives for establishing justice and initiating reforms within our shared homeland for our shared rights. We must join our efforts in all legal and peaceful means to achieve this objective in unity.

I would like to close my speech with Martin Luther King’s quote which I believe applies also to us, peoples of Asia Minor:  “We must learn to live together as brothers or perish together as fools”.


Haklarda Birleşme Kürt-Ermeni Diyalog Komisyonu’nun  İlk Toplantısının  Açılış Konuşması, SevakArtsruni, Brüksel, 28 Nisan 2017.

Değerli Meslektaşlarım,

Öncelikle "Batı Ermenileri Ulusal Kongresi"  ve "19 Ocak İnisiyatifi" adına  bu çok önemli ve zorlu toplantıya hoş geldiniz diyorum.

Tüm Kürt katılımcılara hoşgeldiniz der ve Ermeni Meselesi hakkındaki tarafsız ve objektif incelemelerinden dolayı cesaretlerini ve kararlılıklarını selamlarım.

Bizi burada birleştiren tarihi an, kritik bir zaman. Ben bu konuşmayı yaparken, uluslarımız, acınacak Neo-Osmanlı ve Pan-Türk rüyalarına  karşı koymak için Şırnak, Kobane, Sincar ve Karabağ / Artsah'ta kan döküyorlar.

Ve, tüm bölgesel güçler Kürtlerin kendi kaderini tayin hakkıyla mücadele ederken, Ermeniler ve Ermenistan Cumhuriyeti de bu tarihsel zorunluluğu lehine gören azınlık arasındadır.

Bununla birlikte, tereddüt etmeden, birçok kritik meselenin hala bizi bölmekte olduğunu belirtmek isterim. Ermeni-Kürt dostluğu, her iki tarafın da geçmişin gerçekleriyle yüzleşmesini kabul edene kadar yapaydır ve yapay kalacaktır. Kişisel olarak üstesinden gelemeyeceğimiz bir şey olmadığına  , çözümlenemeyecek bir sorun olmadığına inanamıyorum, fakat bizi ayıran bahsedilmemiş konulardan oluşan dev bir dağ var. Ve sessizliğin tüm engellerini aşmanın ve üstesinden gelmenin ve açık ve samimi bir tartışmaya girmenin zamanı geldi. Soykırım öncesi, sırasında ve sonrasında, Ermeni ve Kürt liderlerin ortak bir neden için birleşmesini engelleyen engelleri keşfetmek ve tarihsel araştırmaları yapmak bizim için önemlidir.

Burada sağlam bir diyalog isteği nedeniyle bulunmaktayız. Endişelenmeden, geçmişin hayeletlerinden korkmadan, üçüncü tarafların müdahalesi olmaksızın ve tamamen özgür bir haleti ruhiye ile  yüz-yüze görüşme yapmak için buradayız.

Bugün diyalog ve uzlaşma için bir Kürt-Ermeni komisyonu kuracağız. Amacımız, tüm konuları herhangi bir tabu, yasaklama, kısıtlama veya aforoz olmaksızın belirtmek olacaktır. Barış, adalet ve uzlaşma nihai hedeflerine ulaşana kadar her korku ve şüpheyi tespit edeceğiz.

Değerli Meslektaşlarım,

Bugün bu odaya adım atabilmek için her iki taraf da büyük yol katetti ve başarısı oldu ve bu tartışmada yalnız olmadığımızı büyük bir mutluluk ve onur ile bildiririm. Demokratik, laik Türkler de dahil olmak üzere ortak vatanımız  Ön Asya’nın tüm barışı seven, etnik, etno-dini, dindar ve dil grupları bizimle birlikteler. Yarın,"Haklarda

Birleşme 19 Ocak İnisiyatifi" nin temsilcilerinden bir başka heyet sürgünde bulunan tüm Ön Asya Rum topluluklarıyla büyük ölçekli görüşmeler yapmak üzere Atina ve Selanik'e gidecek.

Bu yılın ocak ayında Berlin'de ve daha sonra Paris'te "Ön Asya Halklarının Haklarda Birleşme" tarihsel hareketini başlatmak için bir araya geldik. Şimdi ilk adımlarımızı atıyoruz. Geçen ay, kurucu konferansların sonuçlar bildirgesini yayınladık.  Bu bilgirgenin DİYALOĞUN ANA İLKE İLKELERİ bölümünde yer alan 18. Madde şu şekilde belirtmektedir ki ; aynen alıntılıyorum;

“Kürtler’in tarihsel  sorumluluğu ile ilgili aşağıdaki konular ile ilgili uzlaşma sağladık :

  1. Bazı Kürt aşiretleri ve bireyler, karar sürecine ve soykırım kararının uygulamasına iştirak ettiler oysa ana sorumluluk Jön Türk ( C.U.P ) hükümetine aittir.
  2. Kürt halkı, gayrımüslim Ön Asya halklarının felaketinden maddi olarak fayda sağlamıştır.  
  3. Tarihsel olguların yalın bir tanınması yeterli değildir. Bu nedenle, Türkiye’deki ve Türkiye dışındaki  Kürt politik kurum ve elitlerin, tüm ilgili Ön Asya halklarının oluşturduğu bu rehabilitasyon hareketine katılmalarını bekliyoruz.”

Bu metinde yeni bir şey olmadığını düşünüyorum.

“Bir grup Kürt lider, sonunda, yanlış yönlendirilmiş dini coşkunun halklarına olumsuz etkilerinin yanı sıra Türklerin Pan-İslam politikasının aptallığını ve rezilliğini fark etti. Kürt liderler, Kürtlerin çılgınca ve vicdanı olmayan bir yöneticinin elinde bir piyon ve bir enstrüman olarak hizmet etmeye daha uzun süre devam etmeleri halinde, sadece insanlığın, uygar dünyanın vicdanına seslenme hakkını sonsuza dek kaybetmeyecekler, aynı zamanda,  Kürt halkının varlığının sonunu da mühürlemektedirler." Bu sözler, Xoybum isyanının kurucuve liderlerinden biri olan Prens Süreya Bedir Han'a aittir.

Türk milliyetçileri tarafından Kürtlerin kullanılması bilinci yeni değil. Yüzyıllar boyunca sürer ve günümüze ulaşır.

24 Nisan 2014'te BDP bir açıklama yaparak ; "" Ermeni Soykırımı kurbanlarını, benzer acıların tekrar yaşanmayacağını umarak saygı ile anıyoruz " dedi.
Cumhurbaşkanı seçim kampanyasında Kürt lider Selahattin Demirtaş,  "Kürtler dahil olmak üzere herkes katıldı ancak siyasi otorite Talât Paşa ve Cemal Paşa önderliğindeki Osmanlı rejimi idi, Emirleri kim verdiyse, projeyi kim yürüttüyse, kararları kim verdiyse – ki İttihat ve Terakki hükümetinin ideolojisidir- tarih nezdinde hesap sorulmalıdır." dedi.

Hiçbir Kürt lider, aktör ya da resmi bir açıklama, Ermenilerin uğradıkları kayıplar ve tazminat hakları hakkında hiç bir şey belirtmedi.

Ekim 2014'te, Batı Ermenileri Ulusal Kongresi, Diyarbakır Eski Belediye Başkanı  Sayın Osman Baydemir'i Erivan'a davet etti. Erivan Üniversitesinde yapılan resmi bir açıklamada, Sayın Baydemir, Ermenileri evlerine dönmeye davet etti.

Baydemir'in daveti tartışmayı başlattı; Bu ifadeler boş beyanlar mı? Kürt nüfusu ve siyasi teşkilatı Ermenilerin tarihi topraklarına dönmesini göz önünde bulundurmaya hazır mı? Ermeni, Rum, Süryani ve diğer Ön Asya nüfusunun kayıp ve haklarını kabul etmeye hazır mısınız? "Doğu Türkiye" de federalizm mevcut sorunu çözebilir mi? Kürt liderler sınırları ve bölgesel ayırımları gözünde canlandırıyor mu?

Milyonlarca Müslümanlaştırılmış Ermeni hala Türkiye’de . Kürtler onlara dini, etnik, kültürel  özgürlüğünü sunmaya hazır mı?

Sadece Ermeniler  özgürlük istemiyor. Ön Asya Halklarının Haklarda Birleşme hareketininin Kurucu Sonuçları  açık ve aynen okuyorum;

“Faaliyetlerimiz, hem ortak vatanda ve köken ülkesinde,  hem de sürgün edilmiş Ön Asya halklarının diyasporada bulunan  tüm etnik, etno-dinsel, dinsel ve dilsel grupları kapsamaktadır. Üç ana dilselm dinsel ve etnik gruplar Ermeniler, Rumlar ve Aramice konuşan  Hristiyanlar’dır; bu grupların ötesinde hareketimiz, Müslüman ve
Türk olmayan  toplulukları ( Hemşinler, Dersimiler, ( Zaza, Kızılbaş, Kurmançlar ve Kırmançlar), Aleviler, Yezidiler, Nusayriler vs ) ve Türk ve Kürt olmayan Sünni toplulukları ( Çerkezler, Lazlar)  içermektedir.

Melez kimlikler, diyalog için bir köprü oluşturmaktadır. Söz konusu kişiler,  topluluklar arasında diyaloğu hızlandırıcı etki yaratabilirler.

Arami kökenli topluluklar, Süryani, Arami, Asurlu ya da Keldani kimlikleri gibi  kendi seçtikleri kimlikler üzerinden temsil edilmelidir.

Değerli Meslektaşlarım,

Görevimiz zor. Hayatta kalabilmek için savaştayız. Totalitaryanizm, dışlanma, katliamlar, temsili savaşlar, savaş alanları ve ne yazık ki artan soykırım riski ile karşı karşıyayız. Orta Doğu'daki son dehşetli askeri harekatlar de dahil olmak üzere tüm bu tehditler, hepimiz için belirsiz bir gelecek vaat ediyor.

Bu zor koşullarda çabalarımızı birleştirip, ortak haklarımız için ortak vatanımızda dahilinde adalet sağlamak ve reformları başlatmak için ortak hedeflerimize izlemeliyiz. Bu amaca ulaşabilmek için, çabalarımızı tüm legal ve barışçıl yollarda birleştirmeliyiz.  

Konuşmamı,  bize, Ön Asya halklarını da  uyduğunu düşündüğüm Martin Luther King’in bir sözüyle bitirmek isterim : “ Ya birlikte kardeş gibi yaşamayı öğreneceğiz ya da aptallar gibi hep beraber yok olacağız.”




 

AttachmentSize
PDF icon Meeting Agenda635.53 KB
PDF icon Յայտարարութիւն69.96 KB
PDF icon Statement63.85 KB
PDF icon Bildiri74.85 KB

Share this content.